آموزش خرید ارز دیجیتال

هدف ماینرها دسترسی به بیت کوین‌های استخراج نشده و البته ایجاد امنیت در شبکه است. ماینرها با تولید بلاک‌هایی از تراکنش‌های معتبر و اتصال آن به بلاکچین، پاداش دریافت می‌کنند. برای اینکه از ایجاد بلاک‌های متعدد و دستکاری شبکه جلوگیری شود، فقط نودهایی که ماینر هستند حق ساخت بلاک را دارند.

همه‌ی تراکنش‌های این ارز دیجیتال در یک دفتر مرکزی ثبت می‌شوند که همه‌ی اعضای شبکه به آن‌ها دسترسی دارند. هر ۲۵۰۰ تراکنشی که انجام می‌شوند در یک بلاک جای می‌گیرند و آن بلاک به این دفتر اضافه می‌شود.
برخی از افراد حاضر در شبکه داوطلب می‌شوند که در ازای دریافت پاداش، این بلاک را به آخر شبکه اضافه کرده و اطلاعات دفتر مرکزی را به روزرسانی کنند.

سیستم «Bitcoin» به این صورت طراحی شده است که برای هر بلاک با کمک تابع درهم‌ساز هش‌نگار یک مسئله‌ ریاضی ایجاد می‌کند. هر کدام از ماینرها که بتوانند زودتر به جواب این مسئله برسند مفتخر به اضافه کردن بلاک به انتهای زنجیره می‌شوند.

یک نود در شبکه، کامپیوتر قدرتمندی است که نرم‌افزار بیت کوین را اجرا کرده، در روند انتقال اطلاعات مشارکت می‌کند و به این ترتیب به حفظ شبکه‌ بیت کوین کمک می‌کند.

نودها می‌توانند ماینر یا همان استخراج‌کننده باشند یا فقط به وسیله اشتراک گذاری سیستم خود در حفظ امنیت شبکه و تایید تراکنش‌ها نقش داشته باشند.

در ابتدای پیدایش این رمزارز، همه‌ی نودها به عنوان ماینر عمل می‌کردند. با گذشت زمان و سخت‌تر شدن کار، نودهای ماینر با استفاده از کارت‌های گرافیک سعی داشتند در رقابت پیروز شوند، اما رفته‌رفته کارت‌های گرافیک نیز از پس عملیات استخراج بر نیامدند.

نودهای ماینر مجبور شدند برای استخراج از دستگاه‌های سخت‌افزاری خاصی که فقط برای استخراج تولید شده بودند استفاده کنند.

بیت کوین یک دارایی دیجیتال است که بر بستر شبکه‌ بلاک چین پیاده‌سازی شده است. بلاک چین یک سیستم به اشتراک گذاری اطلاعات است که همه‌ افراد حاضر در آن شبکه به این اطلاعات که در دفتر کل نگه‌داری می‌شوند دسترسی دارند.

در سیستم بانکداری فقط بانک از نقل و انتقال دارایی و تمام جزئیات آن باخبر می‌شود، اما در بلاک چین این اطلاعات در دفتر کل مرکزی که همه به آن دسترسی دارند ثبت می‌شود.

در هر اشتراک‌گذاری کد فرستنده، کد گیرنده و مبلغ ارسالی مشخص می‌شود، در دفتر ثبت می‌گردد و تا ابد امکان رجوع به آن وجود دارد. حجم فعلی دفتر «Bitcoin» به بیش از ۳۲۰ گیگابایت رسیده است.

هر کیف پول یک سیستم امنیتی قوی دارد که از دو کد تشکیل شده است، یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی. هر تراکنشی که در شبکه‌ رمزارزها انجام می‌شود با کلید خصوصی شما که بر اساس یک سیستم رمزنگاری خیلی قوی تولید شده است، امضا می‌گردد.

توجه داشته باشید فقط شما به کلید خصوصی دسترسی دارید ولی هنگامی که تراکنش در دفتر مرکزی ثبت شود، افراد می‌توانند آن تراکنش را بر اساس کلید عمومی مشاهده کنند.

این ماجرا، دلیل‌های فراوانی دارد؛ مثلا، از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳، خلافکاران با استفاده از بیت کوین معاملات خود را انجام می‌دادند و با این کار آن را به شهرت رساندند. نبود ناظران دولتی، فعالیت غیرقابل ردیابی، فرار مالیاتی و … بخشی از دلیل‌های روی آوردن خلافکاران به سمت این ارز دیجیتال بودند. 

همان‌طور که پیش‌تر با هم گفتیم، دولت‌ها هنوز نتوانسته‌اند قوانینی منسجم در مورد ارزهای دیجیتالی تدوین کنند. بنابراین، از موضوعاتی مانند دریافت مالیات از این رمزارزها صحبتی نمی‌شود.

«اِسکم‌ها» (scam) نیز یکی از دلایلی هستند که نام رمزارزها را در دنیا مطرح کردند.

اسکم‌ها، همان تله‌هایی هستند که در قالب‌هایی موجه سر راه کاربران به ویژه افراد تازه‌وارد یا ناوارد قرار می‌گیرند تا آنها را به بهانه رسیدن به سود در دنیای ارزهای دیجیتالی، تلکه کنند.

از آنجا که بلاک چین – همان بستری که در آن رمزارزها تراکنش می‌شوند – امکان برقراری ارتباطی بی‌واسطه را در میان افراد فراهم می‌کند، دیگر نیازی به واسطه‌هایی مانند بانک‌ها و موسسات مالی احساس نمی‌شود.

در نتیجه، این عامل هم دلیل دیگری است که باعث شهرت ارزهای دیجیتالی شد.

بیت کوین نوعی ارز مجازی است که با رسیدن قیمتش به ۱۳ هزار دلار در اوایل سال ۲۰۱۸، به شهرت و شکوفایی زیادی رسید. این ارز دیجیتال، ترکیبی بود از خلاقیت، پشت سر گذاشتن موانع قانونی و کنار زدن واسطه‌ها در امور مالی و بانکی مختلف که تراکنش‌های مالی را در سطحی بین‌المللی مقدور می‌ساخت. به همین خاطر در مدت کوتاه ظهورش توانست توجه زیادی را به سمت خود جلب کند.

بعد از «Bitcoin» رمزارزهای بسیاری پا به دنیا گذاشتند که ویژگی‌هایی شبیه به آن داشتند و دارند. کریپتوکارنسی‌ها یا رمزارزها ویژگی‌ها و ظرفیت‌های فوق‌العاده‌ای دارند و به همین دلیل است که با گذشت حدود ۱۰ سال از روی کار آمدنشان شهرت زیادی پیدا کرده‌اند.

کریپتوکارنسی‌ها در بستر شبکه‌ای بزرگ فعالیت می‌کنند که به آن «بلاک چین» می‌گویند. این شبکه، کاربران بسیار زیادی دارد و نمی‌توان در داده‌های آن دخل و تصرف کرد.

«گسترده بودن»، «تعداد زیاد کاربران»، «نبود امکان تخلف و تقلب در شبکه» و «نبود ناظری بر شبکه» آن را به محیطی آزاد و اثربخش برای فعالیت‌های ارتباطی در حیطه‌های گوناگون بدل می‌سازد.

به عبارت دقیق‌تر «Bitcoin» در بستر شبکه غیرمتمرکز بلاک چین فعالیت می‌کند.